پذیرش تفاوتها و تنوع در کلاس: گامی ضروری برای ساخت محیط یادگیری مثبت
مقدمه: چرا این موضوع حیاتی است؟
وقتی وارد یک کلاس میشوید، در نگاه اول شاید همهی دانشآموزان یک گروه نسبتاً مشابه به نظر برسند. اما اگر کمی دقیقتر نگاه کنیم، میبینیم هر کدام داستان، توانایی، فرهنگ، سبک یادگیری و حتی رؤیای خاص خودش را دارد. این همان تنوع است؛ چیزی که اگر آن را بپذیریم و بهدرستی مدیریت کنیم، میتواند یادگیری را چند برابر غنیتر کند.
به قول کارول آن تاملینسون، پیشرو در آموزش فراگیر: «تنوع نه تهدید است و نه مانع؛ بلکه سوختی است که موتور یادگیری را روشن میکند» (Tomlinson, 2014).
مفهوم پذیرش تفاوتها و تنوع
پذیرش تفاوتها یعنی معلم و دانشآموزان یاد بگیرند ویژگیهای منحصربهفرد یکدیگر را نه فقط تحمل کنند، بلکه به آن افتخار کنند. این تفاوتها میتواند شامل موارد زیر باشد:
-
تنوع فرهنگی و زبانی: مثلاً دانشآموزی که در خانه ترکی صحبت میکند و در مدرسه فارسی یاد میگیرد.
-
تفاوتهای جنسیتی و هویتی: درک نقشها و فرصتهای برابر برای دختران و پسران.( که البته این مورد در معدود مدارس روستایی ایران که تفکیک جنسیتی نشده مصداق دارد)
-
نیازهای ویژه یادگیری: مثل اختلال یادگیری (LD)، بیشفعالی (ADHD) یا استعدادهای برتر.
-
سبکهای یادگیری و هوشهای چندگانه: برخی با دیدن تصویر یاد میگیرند، برخی با شنیدن یا تجربه عملی (Gardner, 1983).
اهمیت موضوع
-
افزایش مشارکت فعال: دانشآموزی که احساس امنیت و پذیرش کند، جرأت ابراز نظر و سؤال پرسیدن پیدا میکند (Banks, 2019).
-
کاهش تبعیض و قلدری: وقتی تفاوتها ارزشمند شمرده شوند، طرد و تمسخر جای خود را به احترام میدهد.
-
پرورش همدلی و مهارتهای اجتماعی: این مهارتها، سرمایهای مادامالعمر برای زندگی فردی و اجتماعی هستند (UNESCO, 2020).
چالشهای رایج در کلاس
-
کمبود آگاهی معلم نسبت به شیوههای مدیریت تنوع.
-
نبود منابع آموزشی متنوع برای پاسخ به نیازهای مختلف.
-
مقاومت برخی والدین یا دانشآموزان نسبت به پذیرش تفاوتها.
-
زمان محدود برای برنامهریزی فعالیتهای فردمحور.
راهکارهای عملی برای معلمان
۱. ساختن فرهنگ احترام از روز اول
در همان جلسات اول سال تحصیلی، قوانین کلاس را بهگونهای طراحی کنید که احترام به تفاوتها یک اصل غیرقابلچشمپوشی باشد.
مثال: میتوانید «روز معرفی فرهنگها» برگزار کنید که هر دانشآموز یک غذای سنتی، موسیقی یا داستان از فرهنگ خود بیاورد.
۲. استفاده از آموزش فراگیر (Inclusive Education)
مطالب درسی را با روشهای متفاوت ارائه دهید تا همه بتوانند یاد بگیرند (Tomlinson, 2014).
مثال: برای درس علوم، بهجای یک روش ثابت، از فیلم، آزمایش عملی و کار گروهی استفاده کنید.
۳. حساسیت فرهنگی و جنسیتی
منابع و مثالهای کلاسی را طوری انتخاب کنید که همه گروهها خود را در آن ببینند.
مثال: هنگام آموزش ریاضی، از نامها و داستانهایی استفاده کنید که متعلق به فرهنگها و جنسیتهای مختلف است.
۴. بهرهگیری از هوشهای چندگانه
فعالیتها را طوری طراحی کنید که انواع هوشها (زبانی، منطقی، موسیقایی، بدنی، فضایی، بینفردی و درونفردی) فعال شوند (Gardner, 1983).
مثال: برای درس تاریخ، برخی دانشآموزان میتوانند یک جدول زمانی بسازند، برخی یک نمایش کوتاه اجرا کنند.
مثالهای بومیسازیشده
-
کلاس ابتدایی: در جشن نوروز، هر دانشآموز یک آیین یا رسم خانوادگی خود را معرفی میکند.
-
دبیرستان: در پروژههای تحقیقاتی، دانشآموزان میتوانند موضوع را از زاویه دید فرهنگ یا تجربه شخصی خود بررسی کنند.
-
کلاس هنر: دانشآموزان سبکهای هنری شهر یا منطقه خود را به دیگران آموزش دهند.
ارزیابی و بازخورد
-
استفاده از پرسشنامه نگرش نسبت به تفاوتها برای سنجش تغییرات در طول سال.
-
بازخورد شفاهی یا کتبی به دانشآموزان برای تشویق رفتارهای پذیرنده.
جمعبندی
پذیرش تفاوتها و تنوع، یک مهارت جانبی یا «کار اضافه» نیست؛ بلکه یکی از هستههای اصلی یک محیط یادگیری مثبت است. معلمی که این رویکرد را دنبال میکند، نهتنها یادگیری را عمیقتر میکند، بلکه به تربیت انسانهایی کمک میکند که در آینده جامعهای مهربانتر و منصفتر خواهند ساخت.
📚 منابع
-
Banks, J. A. (2019). Cultural Diversity and Education. Routledge.
-
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. Basic Books.
-
Tomlinson, C. A. (2014). The Differentiated Classroom: Responding to the Needs of All Learners. ASCD.
-
UNESCO. (2020). Inclusive Education: Guidelines for Policymakers.
این مقاله، یکی از سرفصلهای اصلی در مجموعه «سرفصلهای آموزشی برای ایجاد محیط یادگیری مثبت» است. اگر مستقیماً به این مطلب هدایت شدهاید، پیشنهاد میکنیم پس از مطالعه، به مقاله «سرفصلهای آموزشی برای ایجاد محیط یادگیری مثبت» نیز مراجعه کنید.